ประวัติวัดโบสถ์
ตำบลบ้านเลือก อำเภอโพธาราม จังหวัดราชบุรี
 
วัดโบสถ์ ต.บ้านเลือก อ.โพธาราม จ.ราชบุรี ตั้งอยู่บนเนื้อที่ ๒๘ ไร่ หมู่ที่ ๑ ต.บ้านเลือก เป็นวัดเก่าแก่อายุเกือบ ๒oo ปี เริ่มตั้งแต่สมัยพระอธิการบุตตา ได้สร้างกุฏิและวางรากฐานอุโบสถตั้งแต่ปี พ.ศ.๒๓๗o มีประชาชนร่วม ๓. หมู่บ้าน ร่วมกันทำบุญกุศลอยู่ที่วัด และวัดที่เสนาสนะต่างๆ เช่น อุโบสถ ศาลาการเปรียญ กุฏิ ศาลาเอนกประสงค์ ศาลาฌาปนสถาน ตลอดจนถาวรวัตถุภายในวัด
วัดโบสถ์นี้ แต่เดิมคือ วัดบ้านเลือกเหนือ คู่กับ วัดบ้านเลือกใต้ (วัดบ้านเลือก) ต่อมา หลวงพ่ออินทร์ (พระครูประสาทสังวรกิจ) ท่านได้สร้างอุโบสถขึ้นมาใหม่เพื่อทำสังฆกรรมของพระภิกษุสงฆ์ ผู้คนเห็นต่างเล่าลือบอกต่อๆว่า วัดนี้โบสถ์งามต่อมาคนเรียกว่า วัดโบสถ์งาม และขานมาเป็น “วัดโบสถ์” จนถึงปัจจุบันนี้ โบสถ์ที่หลวงพ่ออินทร์สร้างก็ชำรุดทรุดโทรมไป ตามกาลเวลาไม่สะดวกต่อการทำสังฆกรรม จึงได้บูรณปฏิสังขรณ์ สร้าง ซ่อมใหม่ โดยได้อนุรักษ์ศิลปวัฒนธรรมของไทยไว้ สามารถเป็นแหล่งศึกษาได้ ตามประเพณีโบราณ การก่อสร้างเสนาสนะต่างๆ เมื่อแล้วเสร็จต้องมีการฉลองสมโภช จัดงานใหญ่ การจัดงาน ต้องอาศัยบุคคลทั้งฝ่ายบรรพชิต และฆราวาส ประสานใจ ประสานงานร่วมมือกัน เพื่อให้กิจของพระศาสนาให้เจริญรุ่งเรืองสืบไปและได้ถวายอุโบสถเป็นพุทธบูชา เป็นสถานที่สำหรับพระสงฆ์ทำสังฆกรรม สืบทอดพระพุทธศาสนาต่อไป วัดโบสถ์ มีชื่อเสียงโด่งดังในเรื่อง น้ำมนต์ศักดิ์สิทธิ์ ซึ่งสืบทอดเป็นตำนานมานับศตวรรษแล้ว โดยเฉพาะในเรื่องการสะเดาะเคราะห์ต่อชะตา ในทุกๆ วันก็จะมีคนจำนวนมากมาทำพิธีสะเดาะเคราะห์กัน จนในบริเวณวัดก็จะมีตลาดเล็กๆเกิดขึ้นอีกด้วย
ในบันทึกนี้จะเห็นความร่วมมือร่วมใจของชาวบ้านและทหารที่ทำการย้ายโบสถ์เก่าด้วยกำลังของคนล้วนๆ ไม่มีเครื่องจักรอะไรเลย โบสถ์หลังนี้เองจึงเป็นที่มาของ "วัดโบสถ์".
สำหรับพิธีกรรมหนึ่งที่ได้รับความนิยมทั้งคนในท้องถิ่นและคนต่างถิ่น ที่โด่งดังมากคือ พิธี "แต่งแก้" หรือ "พิธีแก้เคราะห์กรรม" ทั้งนี้ พระครูโพธารามพิทักษ์ ซึ่งได้รับพระราชทานโปรดเกล้าฯ เลื่อนสมณศักดิ์ให้ เป็นพระมงคลชัยสิทธิ์ ในปี พ.ศ.๒๕๕๙ หรือที่รู้จักกันในนาม "หลวงพ่อเขียน สิริมังคโล" อดีตเจ้าคณะอำเภอโพธาราม และเจ้าอาวาสวัดโบสถ์ อ.โพธาราม จ.ราชบุรี (ผู้เป็นศิษย์ หลวงพ่ออินทร์ ) เล่ามาว่า ลาวที่อพยพมาจากนครเวียงจันทน์ ประเทศลาว ประมาณ พ.ศ.๒๓๒๒ ได้นำเอาบุญประเพณีที่เกี่ยวข้องกับชีวิตประจำวันและความเชื่อก็ติดมาด้วย แต่ด้วยระยะกว่า ๒๐๐ ปี ทำให้วัฒนธรรมสูญไปตามกาลเวลาเกือบทั้งหมด บุญประเพณีแข่งกลอง บุญบั้งไฟ ที่เคยมีก็หายไปเสียส่วนมาก ภาษานั้นจะพูดกันในหมู่ผู้สูงอายุเสียส่วนใหญ่ แต่ก็ยังมีวัดบางแห่งที่สวดให้พรญาติโยมเป็นภาษาบาลีสำเนียงลาวอยู่ครับในยุคปัจจุบัน
 
------------------------------------------------------

เอกสารเกี่ยวกับวัด 1 : (14.67 kb)

Google Map Link
กดดู